Moederruil

Als Bloem een brief van het programma Moederruil ziet liggen, schrikt ze enorm: haar moeder gaat toch niet meedoen?!
Ze kijken altijd samen en op tv is Moederruil supergrappig…  In het echt zo’n wildvreemd mens in huis, daar moet ze dus niet aan denken!
Maar de ruilmoeder blijkt erg leuk te zijn. Alleen, wanneer gaat ze weer weg en waarom is haar vader ineens zo vrolijk? Moederruil… maar dan anders!

Moederruil
Uitgeverij Holland, Haarlem 2011
Vanaf 9 jaar
Omslag: Annet Scholten

Recensies

Boekje open (door Anne Marie Baud)

Ellen Stoop weet de overlevingsstrategie van een tienjarige feilloos in beeld te brengen. Daar was ze heel goed in, doen alsof iets niet bestond door er gewoon niet meer aan te denken. Bloem stopt gewoon haar vingers in haar oren als ze denkt dat er iets naars aan zit te komen. Daardoor heeft ze dat typische kind-eigen beeld van de werkelijkheid, en daarin krijgt het geheim waar ze toevallig achterkomt een heel eigen betekenis. Mooi aan Bloem is ook hoe fysiek ze is ingesteld en hoe dat zonder woorden zoveel zegt: Mia bukte ook. Haar wang was bijna net zo zacht als die van mama.
Moederruil is het verhaal van hoe Bloem, die alles in haar eentje opknapte, weer een meisje van tien mag zijn, en daarbij ook nog eventjes op een zeer volwassen wijze de scheiding van haar ouders verwerkt. Het natuurproject in de klas, waar dikkopjes tot kikker groeien, is een mooie metafoor, die ook nog heel goed past in de alledaagse realiteit, die Ellen Stoop zo goed kan scheppen. Niet alleen voor liefhebbers van Moederruil of All you need is love maar voor alle meisjes van tien en elf jaar!

NBD/Biblion

Bloem (10) kijkt met haar moeder vaak naar het programma ‘Moederruil’ en ze vermoedt dat haar moeder zich ervoor heeft opgegeven. Als op een dag een andere moeder arriveert, wordt alles eigenlijk heel gezellig en geordend en papa wordt een stuk vrolijker. De reden van Mia’s komst blijkt echter niets met ‘Moederruil’ te maken te hebben. Het verhaal is inlevend geschreven vanuit het perspectief van de stoere, maar zorgzame Bloem, die ongevraagd in een verwarrende situatie terechtkomt. De schrijfster weet de overlevingsstrategieën (ontkenning), tegenstrijdige gevoelens en ten slotte de acceptatie van de echtscheiding treffend weer te geven, met het natuurproject op school – waar dikkopjes tot kikkers groeien – als metafoor. Korte hoofdstukjes, duidelijk lettertype met schreefjes, ruime interlinie, helder en begrijpelijk taalgebruik. Met frisgroen omslag waarop een meisje met een poesje in de wei staat. Een eigentijds, hoopvol, vlot geschreven en lekker weglezend verhaal over een beladen thema. Vanaf ca. 9 jaar. – J.H.J.B. Boelens

Rietje Nivaard (De Kinderboekwinkel in Amsterdam) op Radio Noord Holland, 20 september 2011

Luister naar Rietje over Moederruil.

Leestafel

‘Bij de voordeur zag Bloem pas dat het T-shirt van Raaf achterstevoren zat.’
Als in de verdere alinea duidelijk wordt dat Bloem de oudere zus is van Raaf, en van Wolf, zijn tweelingbroer, is de conclusie snel getrokken dat het niet helemaal goed zit in dat huishouden. Moeder ligt veel op bed, en papa is altijd werken, en Bloem zorgt dus dat haar broertjes op tijd – en aangekleed, en met hun broodtrommeltje gevuld – naar school gaan. Maar Bloem is pas tien! En haar broertjes vijf, dit is niet de manier waarop het hoort te gaan.
Gelukkig gaat ze graag naar school, meester Jeroen is een leuke meneer, die altijd aandacht heeft voor haar, en die net als zij interesse heeft in de natuur. Maar op school zijn ook die trutjes, die alleen naar uiterlijk en jongens kijken, Ze pesten Bloem met haar naam, en willen de aandacht van Daan, de leukste jongen in de klas. Ze zijn dus superjaloers als meester Jeroen Bloem in een groepje zet met Daan!
Intussen blijft haar moeder depressief, het enige dat ze met Bloem doet is televisiekijken. Ze vindt bijvoorbeeld dat programma ‘Moederruil’ heel leuk. En dan ziet Bloem op een dag een brief liggen, van de makers van dat programma! Haar moeder zal toch niet?
Niets wil ze meer horen, als ze niet luistert gebeurt het niet. Geen vreemd mens in huis. Alles moet blijven zoals het is. Maar ja, op een dag gaat mama weg, en komt er een andere mevrouw in huis…
‘Dus als jullie straks thuiskomnen,’ zei mama terwijl ze de bordjes Brinta voor Wolf en Raaf neerzette, ‘dan ben ik er niet.’
En alles verandert. Ook op school.
Een leuk verhaal met een diepe bodem. Korte hoofdstukken, duidelijke bladspiegel, en leuke tekeningetjes overal op de pagina’s. Vooral dat kikkertje dat over de bladzijden springt. Behalve dat meester Jeroen er op school mee bezig is, met de wording van een kikker uit kikkerdril, is het ook symbolisch voor de ontwikkeling van Bloem, die aan het eind van het boek elf wordt… (Marjo)

Diana S. (10 jaar) in LOL magazine

‘Superleuk en spannend. Een aanrader, vooral voor meisjes. Het gaat over Bloem die denkt dat ze met het tv-programma Moederruil meedoet. Dat is net zoiets als Puberruil, maar dan wisselen de moeders van huis. (…) Ik heb elke avond samen met mijn moeder een hoofdstuk gelezen. Ik ben dyslectisch en zij helpt me met de moeilijke woorden. Het lezen gaat steeds beter en het wordt ook veel leuker.’

Happy Moms

Moederruil is een lekker eigentijds boek dat gemakkelijk wegleest, maar moeilijke onderwerpen niet uit de weg gaat. Ellen Stoop geeft de emotie van de tienjarige Bloem goed weer. Je zou nog het liefst een arm om haar heen slaan en zeggen dat het allemaal goed komt.